En dan nu concreet. Als ik solliciteer op de managementfunctie én ik zou worden aangenomen, wat zou ik dan willen doen op die school en hoe doe ik dat dan? Om te beginnen, hoe zie ik mijn dagelijkse bezigheden voor me?
Pas geleden had ik een gesprek met een collega-practor die ook vanuit de cultuurhistorische theorie werkt (CHAT). Dat zijn fijne gesprekken. Omdat het een theorie is die niet zo heel bekend is en, behalve in het basisonderwijs, nergens echt expliciet in praktijk gebracht wordt, is het heerlijk om er eens dieper in te duiken, in …
De vacature is online! (Ik deel die niet om de sollicitatiecommissie en bestuur niet onnodig onder druk te zetten of te belasten door mijn publieke overwegingen wel/niet te solliciteren).
Wat wil ik nu wel. En wat niet?
De afgelopen 25 jaar ben ik nooit jaloers geweest op de baan van de managers met en onder wie ik werkte. Mijn reactie is altijd geweest:”ik heb een hekel aan management by spreadsheets.” Niet dat zij dat allemaal altijd deden, maar ik krijg toch vaak de indruk dat er altijd een tabel/model/systeem open staat om zaken vast te leggen, te verdelen, overzicht te houden en te verantwoorden. Daar zie ik weinig in. Dat wil ik dus niet.
Ooit werd ik door studenten op de academie voor lichamelijke opvoeding de filosoof genoemd. Ik denk dat ik in de colleges wat vaker dan collega’s dieper in ging op theorie. Theorie is nog steeds mijn meest gebruikte instrument. Sterker nog het stuurt mijn professioneel handelen. (Daarover volgt nog een apart blog.) De theorie die ik …
Ineens was het daar, die ene kans om echt iets anders te gaan doen. Of iets echt anders. Sinds mijn midlife, dus zo’n tien jaar geleden aangenomen dat ik 80 word, ben ik zo nu en dan bored out en zoek ik prikkels. De laatste jaren vind ik die buiten mijn onderwijspedagogische werk, als practor …
Het is maar hoe je ernaar kijkt, zoals met alles. In de trein die vertraging heeft IS het ook vertraging. Maar per saldo werd het op het eindpunt nul minuten. Ik ging namelijk met de trein naar Livigno voor de grote triathlon van dit jaar. De nachttrein om precies te zijn. Ideaal. Instappen, slapen, wakker …
Versnelling,vertraging of het treinspel uitspelen. Lees meer »
Weten jullie nog dat ik wat kritisch was over de opzet en vooral inhoud van een professionele leergemeenschap (PLG) waarin ik met collega’s onderwijs zou moeten gaan verbeteren? Ik schreef er een blog over, misschien iets te veel uit irritatie. Achteraf denk ik dat daar, althans voor mij, iets uit is gekomen waar van geleerd …
De finish is in zicht, maar de wedstrijd moet nog beginnen Het onderhandelen is voorbij, wat rest is nog het pure, formele deel (in de letterlijke zin: voor de vorm). De coalitie is rond, een akkoord is gesloten en kandidaat-wethouders zijn bekend. In de vorige blog kort na de verkiezingen besprak ik de start van …
fgelopen week heb ik slechts de helft van mijn geplande trainingen kunnen doen. Dat lag niet aan mijn volle agenda, maar aan mijn hoofd vol gedachten. De campagne liep ten einde, de uitslagen werden bekend en de voorbereidingen voor het onderhandelen begonnen. In de gaten in mijn agenda die er waren was ik druk aan het denken en doen. Toch weet ik dat als ik dan juist wel zou trainen het denken en doen vaak beter gaat. Een duurloopje ruimt losse gedachten vaak lekker op. Om toch profijt te hebben van die geplande trainingen, bespreek ik mijn eerste week als mede-onderhandelaar in het formatieproces van de gemeenteraad aan de hand van mijn trainingsweek.
Deze filosofische blog gaat over waarom we de zotheid af en toe zo nodig hebben. Het gaat over Erasmus en carnaval; over creativiteit en kritiek; over democratie en de toekomst. Carnaval is voor de maatschappij als een publiek dat zelf de regie neemt. Even de ‘macht’ grijpen; even vrij zijn. Van vast en opgesloten zitten …
